CAP: Tolak pindaan kepada Peraturan Kesihatan Antarabangsa (2005)

Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) sedang mengusahakan dua instrumen perundangan antarabangsa iaitu:

• Perjanjian Pandemik; dan
• Pindaan kepada Peraturan Kesihatan Antarabangsa (IHR) (2005) sedia ada.

Kedua-dua instrumen undang-undang antarabangsa ini akan memperluaskan kuasa WHO untuk mengisytiharkan pandemik dan membenarkan cara kerajaan bertindak balas terhadapnya. Ia akan mewujudkan seni bina biosekuriti global yang melibatkan pengawasan, pelaporan dan pengurusan kesihatan dan orang ramai tiada suara dalam perkara itu.

Ia akan memberikan WHO kuasa tunggal untuk membuat keputusan berkaitan biosekuriti global dan melaksanakan pasport/identiti digital ‘vaksin’ global, ‘vaksinasi’ mandatori, sekatan perjalanan, kuarantin, dan antaranya penjagaan perubatan standard.

Kedua-dua dokumen undang-undang antarabangsa ini akan diterima pakai di Perhimpunan Kesihatan Sedunia (WHA) pada Mei 2024. Pindaan kepada IHR diterima pakai melalui undian majoriti mudah oleh 194 negara anggota dalam WHA. Tiada ratifikasi atau persetujuan lanjut diperlukan oleh Parlimen Malaysia. Tandatangan Perdana Menteri juga tidak diperlukan.

Perjanjian itu sebaliknya, memerlukan majoriti dua pertiga untuk diterima pakai dan selepas itu ia perlu disahkan oleh Parlimen.

Dalam erti kata lain, 194 perwakilan negara boleh mengubah undang-undang antarabangsa walaupun ditentang oleh beberapa perwakilan negara.

Dengan cara ini (prosedur senyap) lima pindaan yang diterajui oleh Amerika Syarikat (AS) telah diterima pakai pada 27 Mei 2022 pada Perhimpunan Kesihatan Sedunia ke-75 di Geneva.

Menurut Perkara 61 IHR (2005), negara mempunyai 18 bulan untuk menolak pindaan yang jika tidak ditolak, akan berkuat kuasa 24 bulan selepas diterima pakai. Oleh itu, pindaan ini mesti ditolak pada akhir November 2023.

Memandangkan kepada keadaan sekarang, terdapat kira-kira satu bulan lagi dalam tempoh di mana Kerajaan Malaysia sepatutnya menggunakan Perkara 61 dan menolaknya dengan memberitahu WHO mengenai penolakan mereka. Jika Malaysia tidak menolak pindaan pada akhir November, pindaan ini akan berkuat kuasa pada akhir Mei 2024.

Kedua-dua perjanjian undang-undang ini akan membawa kesan yang meluas terhadap kedaulatan Malaysia (termasuk semua negara lain) dan keupayaan mereka untuk bertindak sebagai sebuah negara berkerajaan sendiri yang merdeka dalam hal ehwal antarabangsa. Menurut pakar undang-undang, perjanjian itu mengancam untuk membentuk semula hubungan antara WHO, kerajaan negara dan rakyat secara asasnya.

Walaupun mempunyai kepentingan nasional, dokumen yang dicadangkan itu tidak mendapat perhatian atau minat dalam media arus perdana dan tidak juga menarik perhatian Parlimen.

Memorandum CAP kepada Kerajaan menyatakan bahawa ‘tumpuan kepada pandemik sebagai teras utama dalam dasar kesihatan global menafikan keperluan kesihatan dan keutamaan negara-negara di Selatan Global’.

‘Ia akan membolehkan WHO mempunyai kawalan tanpa batasan yang merampas hak dan tanggungjawab Negara Anggota untuk menentukan dasar kesihatan negara dan tindak balas kesihatan awam mereka yang sepatutnya berdasarkan nilai, keperluan dan keutamaan negara sendiri’.

Sebenarnya semua keputusan yang dibuat akan diletakkan di tangan WHO (dan Ketua Pengarah) yang tidak boleh dipertanggungjawabkan; menikmati kekebalan diplomatik penuh; sebuah badan yang tidak dipilih yang akan mempunyai kuasa yang luas, tidak terikat untuk mengawal, mengarahkan, dan campur tangan dalam hal ehwal Negara Anggotanya dan untuk mengatasi hak asasi warganegaranya. Tiada sistem atau mekanisme yang membenarkan keputusan yang dibuat oleh WHO dicabar.

Cadangan utama dalam draf pindaan Peraturan Kesihatan Antarabangsa (2005) termasuk yang berikut:

• Pindaan yang paling penting melibatkan pemendekan tempoh masa di mana sesebuah negara boleh secara rasmi menolak pindaan daripada 18 kepada 10 bulan, manakala tempoh masa ia akan mula berkuat kuasa dari 24 kepada 12 bulan.
• Memberi Ketua Pengarah kuasa yang besar dan mengatasi untuk mengisytiharkan secara bebas kecemasan kesihatan awam, sebagaimana yang difikirkannya sesuai.
• Mengubah cadangan IHR (2005) daripada ‘tidak terikat’ kepada arahan mandatori yang negara-negara bertanggungjawab untuk mengikuti dan melaksanakannya. Ini mengubah WHO daripada badan penasihat yang membuat cadangan kepada negara kepada badan pentadbir yang ‘nasihat’nya akan mengikat secara sah.

Kesan pindaan kepada Perkara 13A dan Perkara 42 akan membolehkan WHA mengenakan sekatan terhadap mana-mana negara bangsa yang tidak bersetuju dengan keputusan itu.

Mengembangkan takrifan wabak dan kecemasan kesihatan termasuk pengenalan istilah “berpotensi bagi kemudaratan” dan bukannya “kemudaratan sebenar”.

• Memberikan WHO kawalan ke atas sumber negara tertentu, termasuk keperluan bagi sumbangan kewangan dan peruntukan harta intelek dan pengetahuan (dalam definisi luas produk kesihatan).
• Membolehkan WHO berkongsi data negara tanpa kebenaran.
• Mewujudkan kerjasama global yang sistematik untuk menentang perbezaan pendapat dan Negara Anggota akan diwajibkan untuk mengenakan penapisan sekiranya berlaku krisisi masa depan dengan berselindung untuk ‘menangani maklumat salah’.
• Negara Anggota yang berkuasa dan pihak berkepentingan swasta boleh terus menggunakan IHR (2005) yang disemak semula untuk menghalalkan penjajahan kesihatan dan menekan negara berpendapatan rendah supaya mematuhi.
• Negara Anggota WHO perlu menyediakan sistem pengawasan yang meluas dengan sijil kesihatan digital global, borang pencari lokasi, sistem pasport vaksin digital global untuk memastikan pematuhan besar-besaran terhadap arahan terpusat yang akan disahkan oleh WHO secara berkala melalui mekanisme semakan negara.

CAP menggesa kerajaan untuk:

• MENOLAK serta merta pindaan kepada lima Perkara (55, 59, 61, 62, 63) Peraturan Kesihatan Antarabangsa (2005), yang telah diterima pakai oleh Perhimpunan Kesihatan Sedunia ke-75 pada Mei 2022. Ini dicapai dengan melanggar Perkara 55 daripada IHR (2005).
• Memanggil sidang Parlimen untuk membincangkan Pindaan WHO kepada Peraturan-Peraturan Kesihatan Antarabangsa (2005), dan implikasinya terhadap Malaysia.
• MENOLAK Pindaan kepada Peraturan Kesihatan Antarabangsa (2005) apabila ia akan diundi dan diterima pakai pada Perhimpunan Kesihatan Sedunia ke-77 pada Mei 2024. Penggunaan Pindaan hanya memerlukan majoriti mudah 98 negara. Walau bagaimanapun, kerana tiada keperluan korum dalam WHA, sebilangan kecil negara yang benar-benar hadir boleh menyebabkan pengerusi WHA berpindah bagi diterima pakai secara konsensus jika tiada sesiapa yang tidak bersetuju (melalui prosedur senyap).

Baca Memorandum di sini:
https://consumer.org.my/wp-content/uploads/2023/11/IHR-n-Pandemic-treaty-1-November-2023-final.pdf

Mohideen Abdul Kader
Presiden
Persatuan Pengguna Pulau Pinang (CAP)

Kenyataan Akhbar, 3 November 2023