KRISIS SISA PLASTIK & PENYELESAIAN SEBENAR DIPERLUKAN (BAHAGIAN 2)

PENJAJAHAN SISA

Lambakan Sisa Plastik di Negara Membangun Menjejaskan Kesihatan dan Alam Sekitar Rakyat Setempat, Menimbulkan Masalah Mikroplastik

Pengeluaran plastik global dan perdagangan sisa plastik telah berkembang dengan pesat sejak beberapa dekad kebelakangan ini. Sisa plastik kebanyakannya diniagakan di bawah panji “kitar semula” plastik. Negara yang kaya dan maju seharusnya mempunyai keupayaan untuk menguruskan sisanya sendiri. Mengalihkan tanggungjawab kepada negara membangun dan kekurangan sumber sememangnya satu ketidakadilan. Kita namakan ini penjajahan sisa.

Penerbitan IPEN mengenai pencemaran bahan kimia toksik daripada rantaian makanan di Indonesia daripada pembuangan sisa plastik.

Apa yang berlaku di negara penerima? Kebanyakan plastik adalah sekali guna dan mempunyai sedikit atau tiada nilai kitar semula. Bagaimanapun ia masih ditakdirkan untuk operasi kitar semula walaupun tidak semua plastik boleh dikitar semula. Lebih-lebih lagi apa yang kami lihat datang ke pantai kami adalah plastik bercampur dan sisa tercemar.

Bahan buangan yang tidak boleh dikitar semula dipanggil sisa baki. Ini adalah sisa yang dibuang secara terbuka, di kawasan terpencil dan kemudian dibakar dengan sengaja. Apabila bahan buangan dibakar, asap toksik menyebabkan masalah pernafasan dan penyakit lain kepada masyarakat jiran. Ada yang mengalami kesukaran bernafas, asma, masalah kulit, dan ini juga boleh menyebabkan penyakit kronik.

Di Surabaya, Indonesia, dilaporkan bahawa masyarakat menggunakan sisa plastik untuk bahan api dapur mereka untuk membuat tauhu. Dioksin ditemui dalam telur ayam di kawasan kejiranan. (https://ipen.org/…/indonesia-egg-report-long-v1_2web-en…). Kos dan beban kepada kesihatan awam dan alam sekitar jauh melebihi hasil yang kononnya diperoleh daripada kitar semula dan perdagangan sisa.

Isu lain ialah terdapat juga plastik tersembunyi. Ini datang dalam bentuk plastik dalam import bandela kertas, plastik dalam produk elektronik dan elektrik, sisa tekstil, sisa getah dan tayar, dan kemudian terdapat bahan api yang berasal daripada sampah yang mengandungi 30-50% sisa plastik.

Kita juga perlu mempertimbangkan kesan mikroplastik yang terbentuk semasa proses kitar semula dan berakhir di dalam badan air. Kami juga menemui mikroplastik daripada sisa legasi apabila kami pergi ke kawasan yang menjadi tempat pembuangan sampah pada 2018 di Malaysia.

IPEN: untuk masa depan yang bebas toksik