Dalam surat bantahan awam, 60 ahli psikologi kanak-kanak dan profesional kesihatan mental memberitahu Persatuan Psikologi Amerika (APA):
“Firma pengiklanan dan pemasaran telah lama menggunakan wawasan dan kaedah penyelidikan psikologi dalam usaha untuk menjual produk… Tetapi hari ini amalan ini telah mencapai peringkat wabak, dan dengan kesungguhan pada bahagian kerjaya psikologi yang melebihi masa lalu. Hasilnya serangan pengiklanan dan pemasaran yang sangat besar yang merangkumi projek psikologi terbesar yang pernah dilakukan.”
Mereka menggesa APA supaya mengisytiharkan peranan ahli psikologi perunding pemasaran syarikat sebagai tidak beretika, dan menyarankan kempen pendidikan untuk meningkatkan kesedaran mengenai bahaya pengiklanan kepada kanak-kanak.
Tidak hairanlah pengiklanan dijelaskan sebagai
> “pembohongan yang sah” (H. G. Wells),
> “penguasaan simbol manipulasi” (S. I. Hayakawa, 1964) dan
> “salah satu perkara jahat yang nyata di masa kita … merangsang orang berterusan untuk mahukan benda, mahu itu, mahu ini”. (Malcolm Muggeridge, Inside the World of Advertising, 1988)
> “merendahkan orang yang menyukainya: ia menafikan mereka daripada kemahuan mereka untuk memilih” (C. P. Snow).
> “Kuasa perkataan dan imej iklan merencatkan kuasa literatur lain pada abad ke 20.” (Daniel J. Boorstin)
Pope John Paul II pernah menyuarakan kebimbangan berhubung teknik pengiklanan. Orang muda, katanya, “diancam … oleh kejahatan penggunaan teknik pengiklanan yang merangsang kecenderungan semula jadi untuk mengelak kerja keras dengan menjanjikan kepuasan segera daripada setiap keinginan.”
Maklumat daripada buku Panduan CAP “Jangan Jadi Mangsa Beli Tanpa Berfikir”