Kes di bawah menggambarkan kewujudan amalan tidak beretika dalam perniagaan insurans dan polisi mencari malah mereka-reka alasan untuk tidak membayar melainkan pengguna melawan balik dan meletakkannya dalam keadaan tersepit.
KES 1
Seorang lelaki muda di mana keluarganya tinggal di estet getah di Gurun, bekerja di sebuah kilang yang terletak kira-kira 10-15 kilometer dari rumahnya. Beliau berulang alik ke tempat kerja dengan menunggang motosikal.
Sudah menjadi kebiasaan masa kini, beliau telah didekati oleh ejen insurans dan menjual polisi insurans hayat. Masalah berlaku apabila beliau telah membayar premium bagi bulan ke 37 kepada ejennya dan sesudah itu meninggal dunia beberapa minggu kemudian ketika musibah menimpanya.
Keluarganya membuat tuntutan yang kemudiannya ditolak kerana polisi “luput” disebabkan tidak membayar premium. Ini bermakna ejen tidak menyerahkan premium kepada syarikat untuk bulan itu! Ibu simati telah menulis surat bertulisan tangan dalam bahasa Tamil kepada CAP bagi mendapatkan bantuan.
Pegawai CAP telah pergi ke rumah pengadu untuk mendapatkan maklumat lanjut dan untuk melihat jika mereka mempunyai penyata/resit bayaran dan polisi insurans.
Ia disahkan bahawa bayaran telah dibuat selama 3 tahun dan polisi mempunyai peruntukan bagi pinjaman premium automatik (APL), iaitu apabila polisi telah berkuatkuasa selama 3 tahun, ia menjadi layak untuk pinjaman automatik mengikut jumlah bonus terkumpul untuk dibayar seberapa banyak premium yang boleh dilindungi oleh bonus tersebut.
CAP kemudian bertanya syarikat insurans kenapa ia tidak menggunakan APL untuk melindungi premium 37 bulan tetapi memilih untuk menolak tuntutan atas alasan bayaran belum dibuat, oleh itu polisi telah luput.
Syarikat itu kemudian mengaku sepenuhnya dan menyelesaikan tuntutan itu yang berjumlah kira-kira RM50,000.
SETERUSNYA: Kes 2 – Pengalaman mangsa strok