Beribu ribu toksin daripada pembungkusan makanan ditemui dalam manusia

Penyelidikan mendapati bahawa antara pesalah yang paling teruk ialah plastik, bahan yang sebahagian besarnya tidak terkawal dan boleh mengandungi beribu-ribu bahan kimia. (Gambar: Aleaimage/Getty Images/iStockphoto melalui The Guardian)

Logam dan PFAS yang dikaitkan dengan masalah kesihatan yang serius adalah antara sebatian yang ditemui, menonjolkan keperluan bagi penelitian selanjutnya

Lebih daripada 3,600 bahan kimia yang diluluskan bagi sentuhan makanan dalam pembungkusan, peralatan dapur atau peralatan pemprosesan makanan ditemui dalam manusia, penyelidikan semakan rakan sejawat baharu menemui, menonjolkan risiko pendedahan yang sedikit terkawal kepada bahan toksik.

Bahan kimia ini ditemui dalam darah manusia, rambut atau susu ibu. Antaranya ialah sebatian yang diketahui sangat toksik, seperti PFAS, bisphenol, logam, ftalat dan sebatian organik yang tidak meruap. Banyak yang dikaitkan dengan kanser, gangguan hormon dan masalah kesihatan serius yang lain.

Tetapi banyak lagi adalah bahan yang mempunyai profil toksikologi awam yang sangat terhad, seperti antioksidan sintetik yang digunakan sebagai bahan pengawet dan oligomer yang menstabilkan dakwat pada pembungkusan. Pengarang kajian mengatakan jurang pengetahuan menyerlahkan keperluan bagi penelitian selanjutnya terhadap bahan kimia sentuhan makanan.

“Apa yang pasti membimbangkan ialah kami mempunyai kaitan kukuh yang menunjukkan beberapa bahan kimia berbahaya … berhijrah daripada pembungkusan ke dalam makanan, jadi terdapat sumbangan kepada pendedahan daripada pembungkusan,” kata Birgit Geueke, Pengarang bersama kajian dengan Forum Pembungkusan Makanan (FPF), sebuah pertubuhan yang tidak menganbil keuntungan berpangkalan di Zurich yang menyokong peraturan yang lebih kukuh.

Kajian itu mengenal pasti kira-kira 14,000 bahan kimia yang diluluskan bagi sentuhan makanan, dan menyemak pangkalan data dan literatur saintifik bagi bukti pengumpulan manusia pada setiap satu. Manusia terdedah kepada banyak bahan kimia dalam senario lain, jadi penyelidikan tidak bermaksud untuk mencadangkan bahawa pembungkusan makanan bertanggungjawab sepenuhnya.

Antara pesalah yang paling teruk ialah plastik, bahan yang sebahagian besarnya tidak terkawal dan boleh mengandungi beribu-ribu bahan kimia. Silikon dan salutan pada tin logam juga boleh mengandungi sebatian toksik atau kurang dipelajari, kata Geueke. Banyak produk kertas dan kadbod dirawat dengan PFAS sehingga baru-baru ini dan boleh mengandungi lapisan plastik.

Beberapa faktor boleh menyebabkan bahan kimia melarut resap ke dalam makanan pada kadar yang lebih tinggi, seperti suhu yang lebih tinggi, kandungan lemak dan keasidan. Nisbah pembungkusan kepada produk juga penting di mana makanan dalam bekas yang lebih kecil boleh menjadi lebih tercemar.

Banyak bahan kimia di Amerika Syarikat (AS) diluluskan dengan penelitian terhad di bawah peraturan Pentadbiran Makanan dan Ubat-ubatan (FDA) AS “secara amnya dianggap selamat”, yang membenarkan bahan kimia digunakan bagi sentuhan makanan dengan penelitian agensi yang sangat sedikit. Undang-undang AS juga tidak memerlukan FDA untuk mempertimbangkan sains baharu selepas bahan kimia diluluskan untuk sentuhan makanan.

Ia menjadi masalah dengan bahan kimia seperti PFAS atau titanium dioksida yang berada di pasaran selama beberapa dekad sebelum dikeluarkan atau dikaji lebih lanjut. Walaupun Kesatuan Eropah (EU) menetapkan peraturan yang lebih ketat bagi beberapa bahan kimia, seperti PFAS, “masih terdapat banyak ruang untuk penambahbaikan”, kata Geueke.

Pengguna boleh melindungi diri mereka dengan membeli makanan dalam balang kaca, yang biasanya mengandungi sedikit bahan kimia. Beberapa penyelidik yang bekerja di lapangan mengatakan mereka membawa bekas kaca mereka sendiri ke restoran sekiranya mereka ingin membungkus sisa makanan. Geueke berkata, mengalihkan makanan daripada bekas plastik yang dibeli di kedai atau dari bekas pembawa dan meletakkannya di dalam balang kaca di rumah mengurangkan jumlah masa bahan kimia perlu dipindahkan daripada pembungkusan.

“Tetapi anda tidak boleh mengelak sepenuhnya [bahan kimia],” kata Geueke, sambil menambah bahawa penyelesaian itu adalah peraturan yang lebih kuat.

Sumber: The Guardian (27 September 2024)