“Sebarang percubaan untuk menyelesaikan krisis ekologi dalam kerangka borjuis mestilah ditolak sebagai tidak masuk akal.
Kapitalisme secara semula jadinya antiekologi.
Persaingan dan pengumpulan membentuk undang-undang kehidupan, undang-undang … diringkaskan dalam frasa, ‘pengeluaran demi pengeluaran’.
Bagaimanapun, apa sahaja yang suci atau langka, ‘ada harganya’ dan merupakan permainan yang adil untuk pasaran.
Dalam masyarakat seperti ini, alam semula jadi semestinya dilayan sebagai sumber semata-mata untuk dijarah dan dieksploitasi. Kemusnahan dunia semula jadi, jauh daripada menjadi hasil kesalahan biasa, mengikuti yang tak terelakkan daripada logik pengeluaran kapitalis.”
— Murray Bookchin